A request to recognize the Circassians genocide was sent to Poland on its Independence Day

It was the international organization called "Patriots of Circassia" who were the initiator of the appeal, headquartered in Istanbul, Turkey. The appeal was composed on two languages – Polish and Circassian, translated into Turkish, English and Russian. Those texts were not shown publicly anywhere on the website or in any of social networks to attract more support, the collection of signatures was possible only from personal correspondence.

According to the organizers of the appeal there is another action that is scheduled - a handling of Circassians to Poland. A conference is planned to take place on 16th of November, in the Turkish settlement Polonezköy, that is close to Istanbul. Its purpose is to articulate the Circassian problem one more time. There will be also disscussed the appeals that the Circassians will prepare to the countries that are able to hear.

It should be noted that the settlement of the press-conference is chosen not by chance. Polonezköy was founded after the Russian-Circassian war by Polish military, that were the part of separate devision and participated in the battles for the independence of Circassia equally with its native inhabitants.

11.11.2014

His Excellency Bronisław Komorowski, the President of Poland

His Excellency Radosław Sikorski, the President of Sejm of Poland

His Excellency Bogdan Borusewicz, the President of Senate of Poland

Her Excellency Ewa Kopacz,Prime Minister of Poland

Subject of Appeal : A Request for Recognizing the Circassian Genocide committed by the Tsarist Russian Empire

In 18th and 19th centuries, genocide against the Circassian people had taken place where significant majority of Circassians were exterminated by the Russian Empire to take over our country, the Circassian homeland. The ones who survived were forced to leave their homeland and were deported and exiled as a whole, and as the Russian Empire planned, hundreds of thousands of people died during the exile process. According to a motto belonged to Russian generals and Russian authorities, Russian Empire needed “the land that belonged to Circassians, not the Circassians themselves”.

Exile continued also after 1864 with different excuses and different disguises, all kinds of pressure was implemented to make a handful of Circassians left behind by some means to leave their homeland as well. Relevant documents are in the archives besides published documents by eyewitnesses in propria persona.

Today, only one tenth of the Circassian population, around 700,000 people; is living in a piece of land that can be delineated as a small piece of historical Circassia, scattered and divided around. Circassian People, although they are one nation, have been condemned by the Soviet administration and by its successor, the administration of the Russian Federation, to live disconnected from each other, in different political enclaves, with different names as if they are different nationalities and isolated from each other. .

At the present time, and due to the Circassian Genocide and Exile, 90% of the Circassian population has been forced to live outside of their homeland, scattered in more than fifty countries around the world. “Indigenous population’s right to be in contact

with its own country” as a basic human right for Circassians in exile is restricted almost as much as nonexistence. The Russian Federation refuses to allow Circassians in exile to return to their Circassian homeland even if it is for urgent humanitarian purposes. The Request of Circassians in Syria who are caught in the fire of the civil unrest between the two sides in ongoing intestine war and still going through all the pains of the conflict to return back to their own homeland due to risk of death is not even taken into consideration by the Russian Federation.

Besides, activists who expressed their thoughts about the “Circassian Problem” through totally democratic, legal and peaceful ways and means have been detained, harassed and have been put under pressure by open and undercover threats. This situation in issue is still continuing in different forms.

Russian Federation’s units, Kabardino-Balkarian Republic Parliament on its 7, February, 1992 dated and (№977–XII-B) numbered decision and the Adygea Republic Parliament’s 29, April, 1996 dated and 64-1 numbered decision, have both recognized the Genocide committed against the Circassians, which took place during the Russian-Circassian War that lasted for 101 years and they have condemned it. And they requested from the Russian Federation to recognize the Circassian Genocide.

Georgia, on 20 M, 2011, with the decision it reached in its parliament upon the request of the Circassian People, was the first country as member of the United Nations to recognize Circassian Genocide.

According to that decision reached by the Georgian Parliament, the Russian Empire, during the war that took place between 1763-1864 years, had also performed Ethnic Cleansing against the Circassians and were replaced by other ethnic group (Russian population) on the homeland of Circassians by means of state policy. By embarking into military activities aiming to punish the civilians, it completely annihilated a huge part of the Circassian population according to independent observers. Artificial famine was created and infectious diseases were spread amongst the civil population.

The Georgian Parliament, in accordance with the 18 October 1907 dated IV numbered Hague Agreement and 1948 dated Prevention and Punishment of Genocide Crime Agreement, announced that the actions committed against Circassians were genocide.

The Circassian civil rights defenders and activists from around the world have applied to the Government of Ukraine on 06/21/2014 to recognize the Circassian Genocide. The Ukrainian Government responded to this application whereupon His Excellency Petro Poroshenko, the Ukrainian President instructed the Ukrainian Ministry of Foreign Affairs to investigate the issue. In their reply brief dated 07/07/2014, the representatives of the Ministry expressed the instruction of Mr. Poroshenko and stated that the congressman Oleg Lyashko has submitted a legislative proposal No. 4203 to the Supreme Rada of Ukraine for “discussing and recognizing the Circassian Genocide”. The purpose of the proposal is stated to be “initiating a political and legal process regarding recognition of the genocide of the Circassian (Adygean) nation caused by the colonization policy of the Russian Empire between 1763 and 1864 and supporting the process by scientific and historical data”.

The administrative units Wayne, Prospect Park and Haledon of New Jersey, USA have recognized the Circassian Genocide on May 21, 2014, July 19, 2014 and July 17, 2014, respectively on concrete grounds.

The Circassian Problem is a problem that had occurred as a result of the Circassian Genocide and Exile, and the country that is obligated to solve this problem is the Russian Federation. It became obvious that the Russian Federation, acting with the same arguments as the Russian Empire about the Circassian Problem even in the 21st century, is acting in the same manner in all subjects with its occupation of Crimea which is a land located within the territorial integrity of Ukraine and by groundlessly pleading suppression towards Russian speakers living in Eastern Ukraine in reality, aiming to occupy the whole Ukraine and right after by open threatening towards Poland and Eastern Europe. An old world practice “land-conquest growing by occupation” thought to be an old world way of thinking has been moved to the modern world by the Russian Federation, with furthermore leaving the whole world in astonishment.

It should be noted here that the Circassian People attach ultimate importance on the solidarity existing between the Circassian Nation and the Polish State with the Polish Nation which takes its roots from history and common traditions.

Poland was invaded twice, first in 1795 and then in 1939 to blot it out of history. During the times of the Russian invasion, Poland had raised the flag of independence against the Russian despotism twice in 1830 and 1863. And Circassia was fighting against the same foe in the meanwhile. A number of Polish patriots had fled from the Russian troops or the states where they were exiled to fight in the Circassia’s Independence War. They did not only join the armed forces of Circassia but also made considerable contributions in its modernization. Most of them learned the Circassian language and established lines of descent with the Circassian people by way of marriage.

Besides those who fought against the common foe, a great number of Polish patriots exerted political efforts and provided moral and material support to substantiate the Circassia’s Independence War. One of those patriots, whose name is commemorated in the history of Circassia, is Adam Czartoryski. We also, herewith, reverently preserve the memories of Polish volunteers and their commander, Teofil Lapinski, who effectively participated to the Circassian War of Independence. This valuable heritage and the close “comrade” relationship between the two nations remain fresh on the mind of the Circassian people.

Marshall Józef Pilsudski was an outstanding leader with a wide vision on the importance of cooperation with the states who were doomed to Russia/the Soviet Union. Within this scope, Poland was the home to the Prometheus action in the 1920s and 1930s.

Upon the rebirth of the Prometheus spirit in 1989, Poland has helped the Central and Eastern European states to join the EU and NATO and made great contributions in the transformation of Ukraine and Georgia into modern European states.

On November 22, 2007, the Prometheus Monument was unveiled in Tbilisi in a ceremony attended by the now deceased former President Lech Kaczyński. The spirit of Prometheus was still alive in Caucasia. The state of Georgia that erected the Prometheus Monument in its capital city has recognized the Circassian Genocide. We believe that the monuments of Prometheus will one day adorn the capital city of Circassia, too. We also believe in the importance of the Prometheus action for making the voice of the Circassian people, some exiled all around the World and those who stayed in their homeland but have fallen apart with each other under the pressure of the Kremlin, heard in the western world.

We, the undersigned, respectfully submit our request for the recognition of the Circassian Genocide to your Highness for “our independence and yours (Za nasza i wasza wolnosc)”.

 

1. HAPI CEVDET YILDIZ- BANDIRMA/TURKEY, Historian, Researcher, Author of Cherkessia.net website.

2. MAHMUT BI-BURSA/TURKEY, Historian, Researcher-, Author of Cherkessia.net website.

3. KHUADE ADNAN- MAYKOP/CIRCASSSIA, Tradesman, Representative to Patriots of Circassia in Circassia.

4. ADEL BASHQAWI -JORDAN, Circassian Activist, the Circassian Diaspora.

5. IYAD YOUGHAR-USA, the President of the International Circassian Council.

6. ALMIR ABREG-MAYKOP/CIRCASSSIA,Historian.

7. ACUMIJ HILMI OZEN- MAYKOP/CIRCASSSIA, Author of Cherkessia.net website.

8. KUBE NURHAN FIDAN - ISTANBUL/TURKEY, author of Cherkessia.net website, Correspondent Spokesman to Patriots of Circassia.

9. SHALAXHO RAGIP METE - SAKARYA/TURKEY, Teacher, Correspondent Spokesman to Patriots of Circassia.

10. KABARD ANZOR, MOSCOW/RUSSIA,Circassian Activist.

11. BESHTO ASLAN,NALCHIK/CIRCASSIA, Circassian Activist.

12. ANDZOR AHOHOV, NALCHIK/CIRCASSIA, Circassian Activist.

13. CHESH RUSLAN, NALCHIK/CIRCASSIA, Circassian Activist.

14. HABRACHO MURAT ÖZDEN- ISTANBUL/TURKEY, President of Maltepe Circassian Association.

15. HUST SEMIH AKGUN – ISTANBUL/TURKEY, Author of Cherkessia.net website, Activist.

16. Ph.D. OMER AYTEK KURMEL -ISTANBUL/TURKEY, Researcher – Author of Cherkessia.net website.

17. ZOHER THAWCHO -ISRAEL/KFAR KAMA, The Circassian Heritage Center.

18. Ph.D. KARDEN MURAT YILDIRIM – ISTANBUL/TURKEY, Attorney at Law, Correspondent Spokesman to Patriots of Circassia.

19. JADE WUMAR DENIZ - SAKARYA/TURKEY, Editor of Cherkessia.net website.

20. HATKO VURAL BAYRAM-ISTANBUL/TURKEY, Author of Cherkessia.net website.

21. CHUSHA WUMAR- IZMIR/TURKEY, Philologist, Author of Cherkessia.net website.

22. YESHI MUSTAFA SAADET,ISTANBUL/TURKEY,Deputy Chairman of Pluralist Democracy Party

23. BALKAR SELCUK- VAN/TURKEY, Academic – Author.

24. GINA HABOUKH-USA, a Circassian Activist, the Circassian Diaspora.

25. THATL SACIT TUNC- ISTANBUL/TURKEY, Maltepe Circassian Association, Member of the Board of Directors.

26. HATX YALCIN KARABULUT- ISTANBUL/TURKEY, Maltepe Circassian Association, Member of the Board of Directors.

27. SHOGEN FARUK ARSLANDOK-ISTANBUL/TURKEY, Banker.

28. SHEWLOK ERDINC UNSALAN- KAHRAMANMARAS/TURKEY, Author of Cherkessia.net website.,

29. THAGUSHE EMRE AKCAN – SAKARYA/TURKEY, Patriots of Circassia, Activist.

30. KALEKUTE ENVER SAGLAM - ISTANBUL/TURKEY, Author, Adige Khase- Circassian Association, Member of the Board of Directors.

31. MIQOD NAHIDE DEMIR AYBAT – KONYA/TURKEY, President of Konya Circassian Association.

32. SHAZZO ASLAN – MAYKOP/RUSSIAN FEDERATION, Journalist, Natpress.info Chief Editor.

33. TSEY YILMAZ DONMEZ- AMASYA/TURKEY, Vice President of Adygea Language Association.

34. HAKASHE ERKAN BATIR-KAYSERI/TURKEY, Lawyer, Author of Gusips.net.

35. MELGOSH İLHAMI DEMIR- TOKAT/TURKEY,President of Kozlu Caucasus Association.

36. Ph.D. YETKIN INANOZ- ISTANBUL/TURKEY,Lawyer.

37. KHUAKO FEHIM SARAC- ISTANBUL/TURKEY,Manager.

38. OMER PIHAVA- PARIS/FRANCE.

39. GOGO DJANER- KAYSERİ/TURKEY,Activist ,Patriots of Circassia.

40. Dr. MURAT DEMİRHAN- ANKARA/TURKEY, Civil Engineer.

41. SHEWDJEN OMER ERKAN- MUNIH/GERMANY, Tscherkessische Institut München, Member of Board.

42. YEKHUASH YUKSEL NIDA- MANISA/TURKEY,Manisa Circassian Association,Member of Board.

43. KUBE PERVIN MATTSSON- GÄVLE/SWEDEN,Musician,Songwriter.

44. BAGH OGUZ BAGCI,- MELBOURNE/AUSTRALIA.

45. SHEWOSHF NEFIN GUCLU,- AMSTERDAM/NETHERLANDS,Lawyer.

46. ISHAQ MOLA- AMMAN/JORDAN, Circassian Activist.

47. PSHIKHUSE TEKNUR BASOK- ISTANBUL/TURKEY, Activist ,Patriots of Circassia.

48. MAUSHE HUSEYIN ULAMLI-YOZGAT/TURKEY, Activist ,Patriots of Circassia.

49. MERZEY EROL-KAYSERİ/TURKEY, Activist ,Patriots of Circassia.

50. UFUK ALI BAYSAN- PARIS/FRANCE, Circassian Activist.

51. ZEYNEP PIHAVA- PARIS/FRANCE, Circassian Activist.

52. HAXHU KOCHAS- ISRAEL/KFAR KAMA, President of Free Circassians.

 

**********

 

11.11.2014

Cumhurbaşkanı Ekselansları Sayın Bronisław Komorowski;

Polonya Parlamentosu (Sejm) Başkanı Ekselansları Sayın Radosław Sikorski

Polonya Senatosu Başkanı Ekselansları Sayın Bogdan Borusewicz;

Polonya Başbakanı Ekselansları Sayın Ewa Kopacz;

18 ve 19. yüzyıllarda, vatanımız Çerkesya topraklarını ele geçirmek amacıyla, Rusya İmparatorluğu tarafından, biz Çerkes Halkı’na karşı, Çerkes Halkı’nın çok büyük bir çoğunluğunun yok edildiği bir soykırım gerçekleşmiştir. Geride sağ kalanlar ise, topraklarından zorla çıkarılarak, toplu şekilde sürgün edilmiş, bu sürgün sırasında da, Rusya İmparatorluğu’nun planladığı gibi yüz binlerce insan ölmüştür. Rus Makamları’na ve Rus Generallerine ait olan bir slogana göre :”Rusya İmparatorluğu’na, Çerkesler değil, Çerkeslere ait topraklar lazım” idi.

Sürgün olayları, 1864 yılından sonra da farklı bahaneler ve görünümler ile devam ettirilmiş, bir biçimde eski yurdunda kalmayı başarmış olan bir avuç Çerkes’in bile vatanlarını terk etmeleri için her türlü baskı uygulanmıştır. Buna ilişkin belgeler arşivlerdedir, ayrıca bizzat görgü tanıkları tarafından yayınlanmış belgeler de vardır.

Bugün, Çerkes Halkı’nın sadece onda biri, 700.000 civarında bir nüfus, tarihi Çerkesya’nın ufak bir parçası olarak nitelenebilecek olan parçalı topraklarında dağılmış ve bölünmüş bir şekilde yaşamaktadır. Çerkes Halkı, tek bir halk olmasına rağmen, Sovyet yönetimi ve onu izleyen Rusya Federasyonu yönetimi tarafından birbirinden kopuk, farklı siyasi birimlerde, sanki farklı halklarmış gibi farklı adlandırmalarla ve birbirlerinden izole edilmiş bir şekilde yaşamaya mahkum edilmiştir.

Günümüzde, Çerkes Soykırımı ve Sürgünü nedeniyle, Çerkes nüfusunun % 90’ı kendi toprakları dışında, dünyanın elliden fazla ülkesine dağılmış olarak yaşamak zorunda bırakılmıştır. Sürgünde yaşayan Çerkeslerin, bir temel insan hakkı olarak, “yerli bir halkın kendi vatanı ile ilişki kurma hakları” yok ölçüsünde kısıtlı tutulmaktadır. Rusya Federasyonu, sürgündeki Çerkeslerin, Çerkesya topraklarına dönmesini, acil insani nedenlerle olsa dahi, reddetmektedir. Suriye’de devam etmekte olan iç savaşta, iki ateş arasında kalan ve savaşın bütün acılarını hala yaşamakta olan Çerkesler’in, kendi topraklarına ölüm tehlikesi sebebiyle dönme talepleri, Rusya Federasyonu tarafından dikkate dahi alınmamıştır.

Ayrıca “Çerkes Sorunu”nu, tamamen demokratik, hukuki ve barışçıl yollarla dillendiren Çerkes aktivistler gözaltına alınmış, taciz edilmiş ve açık ya da kapalı şekillerde tehdit edilerek baskı altına alınmıştır. Söz konusu durum çeşitli formlarda hala devam etmektedir.

Rusya Federasyonu’nun birimleri olan Kaberdey-Balkar Cumhuriyeti Parlamentosu, 7 Şubat 1992 tarih ve (№977–XII-B) sayılı kararında ve Adıgey Cumhuriyeti Parlamentosu, 29 Nisan 1996 tarihli ve 64-1 numaralı kararında, Rus-Çerkes Savaşı sırasında Çerkeslere karşı bir soykırım yapıldığını kabul ederek kınamışlardır, ve Rusya Federasyonu’nun Çerkes Soykırımı’nı kabul etmesini talep etmişlerdir.

Gürcistan, 20 Mayıs 2011 tarihinde, Çerkes Halkı’nın talebi üzerine, Parlamentosu’nda aldığı bir karar ile Çerkes Soykırımı’nı tanıyan Birleşmiş Milletler üyesi ilk ülke olmuştur.

Gürcistan Parlamentosu tarafından alınmış olan bu karara göre, Rusya İmparatorluğu, 1763-1864 yılları arasında gerçekleşen savaş süresince Çerkeslere karşı etnik temizlik yapmış ve Çerkeslerin topraklarına başka etnik grupları (Rus nüfusu) devlet eliyle getirip yerleştirmiştir. Sivilleri cezalandırma amacı güden askeri

faaliyetlere girişerek, bağımsız gözlemcilere göre, Çerkes nüfusunun önemli bir bölümünü tamamen yok etmiştir. Yapay olarak açlık yaratmış, sivil nüfusa yönelik bulaşıcı hastalıkları yaymıştır.

Gürcistan Parlamentosu, 18 Ekim 1907 tarihli IV no’lu Hague Sözleşmesi ve 1948 tarihli Soykırım Suçunun Önlenmesi ve Cezalandırılması Sözleşmesi’ne göre, Çerkeslere karşı icra edilen fiillerin soykırım olduğunu açıklamıştır.

Dünyanın bir çok yerinde yaşayan Çerkes sivil haklar savunucuları ve aktivistler bir araya gelerek, 21.06.2014 tarihinde Çerkes Soykırımı’nın tanınması için Ukrayna Devleti’ne başvuruda bulunmuşlardır. Ukrayna Devleti bu başvuruya cevap vermiş ve Ukrayna Devlet Başkanı, Ekselansları, Sayın Petro Poroşenko, Ukrayna Dışişleri Bakanlığı’na konuyu çalışmaları için talimat vermiştir. Ukrayna Dışişleri Bakanlığı, 07.07.2014 tarihli cevap dilekçesi ile, Sayın Poroşenko’nun verdiği bu talimatı ifade etmiş ve milletvekili Sayın Oleg Lyaşko’nun, Ukrayna Yüksek Rada'sına (Parlamentosu) ''Çerkes Halkına yapılan soykırımın görüşülmesi ve tanınması'' hakkında bir kanun teklifi sunduğu ve bu teklifin № 4203 sayısı ile kaydedildiğini açıklamıştır. Söz konusu kanun teklifinin amacının ise : “Rusya İmparatorluğunun 1763 – 1864 yılları arasında Kafkasya'daki sömürge politikaları sonucu Çerkes (Adıge) halkına yapılan soykırımın tanınması sorunu üzerine bilimsel ve tarihsel dayanaklarla birlikte siyasi ve hukuki işlemleri başlatmak” olduğu belirtilmiştir.

Amerika Birleşik Devletleri’nin New Jersey eyaletinde Wayne, Prospect Park, Haledon ve adlı idari birimler, sırasıyla 21 Mayıs 2014, 19 Temmuz 2014 ve 17 Temmuz 2014 tarihlerinde Çerkes Soykırımı’nı, somut gerekçelere dayanarak tanımışlardır.

Çerkes Sorunu, Çerkes Soykırımı ve Sürgünü neticesinde ortaya çıkmış bir sorundur ve bu sorunu çözme yükümlülüğü altındaki ülke Rusya Federasyonu’dur. Çerkes Sorunu hakkında, 21.yüzyılda bile Rusya İmparatorluğu’na ait argümanlarla hareket eden Rusya Federasyonu’nun, aslında diğer bütün konularda da aynı şekilde hareket ettiği, Ukrayna’nın toprak bütünlüğü içinde yer alan Kırım’ı işgal etmesiyle ve Ukrayna’nın doğusunda yaşayan Rusça konuşanlara yönelik baskılar bulunduğu gibi asılsız bahaneler öne sürerek aslında bütün bir Ukrayna’yı işgal etmeyi hedeflemesiyle ve hemen ardından özellikle Doğu Avrupa’ya ve bu arada Polonya’ya yönelttiği açık tehditlerle gün yüzüne çıkmış bulunmaktadır. Bir eski çağ alışkanlığı olan “fütuhat-toprak işgal ederek büyüme” düşüncesi, Rusya Federasyonu tarafından, üstelik bütün dünyayı da hayretler içerisinde bırakarak, modern çağa taşınmıştır.

Bu noktada önemle üzerinde durmak gereklidir ki ; Çerkes Halkı ile Polonya Devleti ve Halkı arasında derin tarihsel köklere sahip ve aynı zamanda geleneksel bir nitelik taşıyan dayanışma, Çerkes Halkı için son derece önemli ve değerlidir.

Polonya, ilki 1795, ikincisi 1 Eylül 1939 olmak üzere iki kez istilaya uğramış ve tarih sahnesinden silinmek istenmiştir. Rus işgali altındaki Polonya, 1830 ve 1863 yıllarında olmak üzere, iki kez Rus despotizmine karşı özgürlük bayrağını yükseltmiştir. Polonya’daki bu her iki savaş sırasında Çerkesya da, aynı düşmana karşı kesintisiz bir savaş halinde idi. Öyle ki, birçok Polonyalı yurtsever, Rus birliklerinden firar ederek ya da sürgünde oldukları ülkelerden gelerek, Çerkes Özgürlük Savaşına katılmıştır. Katılım sadece savaşla sınırlı kalmamış, Yurtsever Polonyalılar, Çerkesya’nın modernleşmesi için katkılarda bulunmuş, birçoğu Çerkesçe öğrenmiş, ve Çerkesler ile evlenerek akrabalık ilişkileri kurmuşlardır.

Fiilen savaşanların yanı sıra, ayrıca birçok Polonyalı Yurtsever, Çerkes Özgürlük Savaşının desteklenmesi için politik faaliyetlerde bulunmuş, maddi ve manevi destekler sağlamışlardır. Adı Çerkes tarihine geçmiş olan bu kişilerden biri de Adam Çartoreski’dir. Çerkes Kurtuluş savaşının son dönemine fiilen katılan Polonyalı gönüllü savaşçılar ile komutanları Teofil Lapinski'yi de saygıyla anıyoruz. Bu değerli miras; iki halk arasında oluşmuş yakın dostluk ilişkileri, Çerkes halkının belleğinde tazeliğini sürdürmektedir.

Belirtilmelidir ki, Mareşal Józef Piłsudski Rus/Sovyet mahkumu milletlerle işbirliğinin önemini bilen vizyon sahibi bir liderdi .Bu çerçevede Polonya, 1920’li ve 1930’lu yıllarda Promete hareketine ev sahipliği yapmıştır.

Promete ruhunun 1989’da yeniden doğması ile Polonya, Orta ve Doğu Avrupa ülkelerinin NATO ve Avrupa Birliği’ne katılmalarına yardımcı omuş. Ukrayna ve Gürcistan’ın modern Avrupalı devletler olmalarına katkıda bulunmuştur.

22 Kasım 2007 günü merhum eski Devlet Başkanı Lech Kaczyński’nin de katıldığı törenle Tiflis’te, Promete heykeli dikildi. Promete ruhu Kafkasya’da da yaşıyordu. Başkenti Tiflis’e Promete heykeli diken Gürcistan, 2011 yılında Çerkes Soykırımı’nı tanımıştır. Bizler, Promete heykellerinin bir gün Çerkesya’nın başkentini de süsleyeceğine inanıyoruz. Büyük çoğunluğu Dünya’nın dört bir yanına sürgün edilmiş olan, kendi yurdunda kalabilenlerin ise dağıtılmış ve birbirinden koparılmış vaziyette Kremlin baskısı altında bulunduğu Çerkes halkının sesini, Batı dünyasına duyurması için Promete hareketinin çok önemli olduğuna inanıyoruz.

“Bizim ve sizin özgürlüğünüz için” (Za naszą i waszą wolność) Çerkes Soykırımının tanınması talebimizi Yüksek Makamlarınıza arz ederiz.

Saygılarımızla.

Başvuru sahipleri;

1. HAPİ CEVDET YILDIZ- BANDIRMA/TÜRKİYE, Tarihçi, Araştırmacı,Cherkessia.net sitesi yazarı. 2. MAHMUT Bİ- BURSA/TÜRKİYE, Tarihçi, Araştırmacı,Cherkessia.netsitesi yazarı.

3. KHUADE ADNAN – MAYKOP/ÇERKESYA, Çerkesya Yurtseverleri Çerkesya Temsilcisi.

4. ADEL BASHQAWI – Amman/ÜRDÜN, Çerkes Aktivist.

5. IYAD YOUGHAR- AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ, Uluslararası Çerkes Konseyi Başkanı.

6. ALMİR ABREG-TARİHÇİ-MAYKOP/ ÇERKESYA

7. AÇUMIJ HİLMİ ÖZEN- MAYKOP/ÇERKESYA ,Cherkessia.net sitesi yazarı.

8. KUBE NURHAN FİDAN – İSTANBUL/TÜRKİYE,Cherkessia.net sitesi yazarı- Çerkesya Yurtseverleri eş sözcüsü.

9. ŞALAXHO RAGIP METE - SAKARYA/TÜRKİYE, Öğretmen, Çerkesya Yurtseverleri eş sözcüsü.

10. KABARD ANDZOR- Çerkes aktivist – MOSKOVA/RUSYA FEDERASYONU

11. BEŞTO ASLAN -Çerkes aktivist- NALÇİK /ÇERKESYA

12. ANDZOR AHAHOV- Çerkes aktivist- NALÇİK/ÇERKESYA

13. ÇEŞ RUSLAN- Çerkes Birliği Koordinatörü- NALÇİK/ÇERKESYA

14. HABRAÇÖ MURAT ÖZDEN -İSTANBUL/TÜRKİYE, Maltepe Çerkes Derneği Başkanı.

15. HUŞT SEMİH AKGÜN – İSTANBUL/TÜRKİYE, Yazar, Çerkesya Yurtseverleri Aktivisti.

16. Dr. ÖMER AYTEK KURMEL -İSTANBUL/TÜRKİYE, Araştırmacı -Cherkessia.net sitesi yazarı.

17. ZOHER THAWCHO -İSRAİL/KFAR KAMA, Çerkes Kültür Merkezi.

18. Dr. KARDEN MURAT YILDIRIM - İSTANBUL/TÜRKİYE, Avukat, Çerkesya Yurtseverleri eş sözcüsü.

19. JADE WUMAR DENİZ – SAKARYA/TÜRKİYE, Cherkessia.net sitesi Editörü.

20. HATKO VURAL BAYRAM - İstanbul/TÜRKİYE-Cherkessia.net sitesi yazarı

21. ÇUŞHA WUMAR- İZMİR/TÜRKİYE, Filolog, Cherkessia.netsitesi yazarı.

22. YEŞI MUSTAFA SAADET- İSTANBUL/ TÜRKİYE, Çoğulcu Demokrasi Partisi Genel Başkan Yardımcısı

23. BALKAR SELÇUK- VAN/TÜRKİYE, Öğretim Görevlisi - Yazar.

24. GINA HABOUKH -AMERİKA BİRLEŞİK DEVLETLERİ,Çerkes aktivist.

25. THATL SACİT TUNÇ- İSTANBUL/TÜRKİYE, Maltepe Çerkes Derneği, Yönetim Kurulu Üyesi.

26. HATX YALÇIN KARABULUT- İSTANBUL/TÜRKİYE, Maltepe Çerkes Derneği Yönetim Kurulu Üyesi.

27. ŞOGEN FARUK ARSLANDOK -İSTANBUL/TÜRKİYE, Bankacı. 28. ŞEWLOK ERDİNÇ ÜNSALAN – K.MARAŞ/TÜRKİYE,Cherkessia.netsitesi yazarı.

29. THAĞUŞE EMRE AKCAN -SAKARYA/TÜRKİYE, Çerkesya Yurtseverleri Aktivisti.

30. KALEKUTE ENVER SAĞLAM - İSTANBUL/TÜRKİYE, Yazar, Gaziosmanpaşa Adıge Khase- Çerkes Derneği Yönetim Kurulu Üyesi.

31. MIQOD NAHİDE DEMİR AYBAT – KONYA/TÜRKİYE, Konya Çerkes Derneği Başkanı.

32. ŞAŞ’E ASLAN – MAYKOP/ÇERKESYA, Gazeteci, Natpressru.info Genel Yayın Yönetmeni.

33. TSEY YILMAZ DÖNMEZ- AMASYA/TÜRKİYE, Adıge Dil Derneği Başkan Yardımcısı. 34. HAK’AŞE ERKAN BATIR - KAYSERİ/TÜRKİYE, Avukat, Gusips.netyazarı.

35. MELGOŞ İLHAMİ DEMİR- TOKAT/ TÜRKİYE, Kozlu Kafkas Derneği Başkanı

36. Dr.YETKİN İNANÖZ- İSTANBUL/TÜRKİYE, Avukat

37. KHUAKO FEHİM SARAÇ- İSTANBUL/TÜRKİYE, Yönetici

38. ÖMER PİHAVA- PARİS/ FRANSA

39. KUEKUE CANER - KAYSERİ/TÜRKİYE, Çerkesya Yurtseverleri Aktivisti

40. MURAT DEMİRHAN- ANKARA/TÜRKİYE, Doktor, İnşaat Mühendisi

41. SHEWCEN ÖMER ERKAN-MÜNİH/ALMANYA,Tscherkessische İnstitut München Derneği Yönetim Kurulu Üyesi.

42. YEKUAŞ YÜKSEL NİDA-MANİSA/TÜRKİYE, Manisa Çerkes Derneği Yönetim Kurlu Üyesi

43. KUBE PERVİN MATSON- GÄVLE / İSVEÇ, Söz yazarı, Müzisyen

44. BAĞ OĞUZ BAĞCI-MELBOURNE/AVUSTRALYA

45. ŞEWOŞF NEFİN GÜÇLÜ-AMSTERDAM/ HOLLANDA, Avukat

46. İSHAQ MOLA- Amman-ÜRDÜN/Çerkes Aktivist

47. PŞIĞUSE TEKNUR BAŞOK- İSTANBUL/TÜRKİYE Çerkesya Yurtseverleri aktivisti

48. MAUSHE HÜSEYİN ULAMLI- YOZGAT/TÜRKİYE Çerkesya Yurtseverleri altivisti

49. MERZEY EROL- KAYSERİ/TÜRKİYE Çerkesya Yurtseverleri aktivisti

50. UFUK ALİ BAYSAN- PARİS/FRANSA - Çerkes aktivist

51. ZEYNEP PİHAVA - PARİS/FRANSA - Çerkes aktivist

52. HAXHU KOÇAS - Kfar-kama/İSRAİL - Özgür Çerkesler Hareketi Başkanı

 

cherkessia.net

 

**********
11.11.2014

Ваше Превосходительство господин президент Бронислав Коморовский; 

Ваше Превосходительство спикер сейма Польши господин Радослав Сикорский 

Ваше Превосходительство председатель сената Польши Богдан Борусевич 

Ваше Превосходительство премьер-министр Польши госпожа Эва Копач ; 



В 18 и 19 веках, с целью захвата территории нашей родины, Черкесии, Российской империей был совершен геноцид против черкесского народа, в результате которого большая часть нашего народа – черкесов была уничтожена. Оставшиеся в живых были в массовом порядке насильственно изгнаны со своей родины, и во время этого изгнания, как и планировала Российская империя, погибли сотни тысяч людей. Лозунгом российской власти и российских генералов были следующие слова: «Российской империи нужны не черкесы, а земли, принадлежащие черкесам». 

Изгнания под различными предлогами продолжались и после 1864 года, и даже на то небольшое число черкесов, которым каким-то образом удалось остаться на своей родине, постоянно оказывалось всяческое давление с целью вынудить их покинуть свои земли. Соответствующие документы имеются в архивах, кроме того, есть и документы, опубликованные свидетелями. 

Сегодня только десятая часть черкесского народа, около 700 тысяч человек живет разрозненно на раздробленной территории, которая является лишь небольшой частью исторической Черкесии. Советское руководство и в последующем руководство Российской Федерации вынудили черкесский народ, несмотря на то, что он является единым народом, жить разрозненно в различных политических единицах, под различными наименованиями, изолированно друг от друга, как совершенно разные народы. 

Из-за геноцида и изгнаний черкесов, в настоящее время 90% черкесского населения вынуждены жить за пределами своей родины, их разбросало по более чем пятидесяти странам мира. Черкесы, живущие в изгнании, практически лишены считающегося одним из основных прав человека «права коренных народов поддерживать связь со своей родиной». Российская Федерация не позволяет находящимся в изгнании черкесам возвращаться на свою родину, в Черкесию, даже в экстренных случаях или по гуманитарным соображениям. Обращение черкесов, оказавшихся между двух огней в ходе продолжающейся гражданской войны в Сирии и до сих пор переживающих все ужасы войны, с просьбой позволить им вернуться на свои родные земли в связи с угрозой их жизни, не было даже принято во внимание Российской Федерацией. 

Кроме того, черкесские активисты, попытавшиеся исключительно демократическими, правовыми и мирными путями поднять «черкесский вопрос», арестовывались, подвергались преследованиям, им угрожали, и на них оказывалось давление. Все это в различных формах продолжается и сегодня. 

Парламент входящей в состав Российской Федерации Кабардино-Балкарской Республики в Резолюции (№977-XII-B) от 7 февраля 1992 года и парламент Республики Адыгея Решением №, 64-1 от 29 апреля 1996 года признали и осудили геноцид против черкесов во время Русско-Черкесской войны и потребовали признания Российской Федерацией геноцида черкесов. 

Грузия 20 мая 2011 года решением, принятым парламентом по просьбе черкесского народа, стала первой страной-членом ООН, признавшей геноцид черкесов. 

В соответствии с решением, принятым парламентом Грузии, Российская империя во время войны, продолжавшейся в период с 1763 по 1864 годы, проводила этническую чистку против черкесов, и на территории проживания черкесов государством были расселены представители других этнических групп (русское население). По мнению независимых наблюдателей, с целью наказать гражданское население были осуществлены военные операции, в результате которых была уничтожена значительная часть черкесского населения. Искусственно был создан голод, среди гражданского населения были распространены инфекционные заболевания. 

Парламент Грузии объявил, что, согласно Гаагской конвенции No. IV от 18 октября 1907 года и Конвенции о предупреждении преступления геноцида и наказании за него, действия, предпринятые против черкесов, являются геноцидом. 

Черкесские активисты и правозащитники из разных уголков мира собрались 21.06. 2014 и обратились к украинскому государству с призывом признать геноцид против черкесов. Украинское правительство откликнулись на этот призыв и украинский президент, Его Превосходительство г-н Петр Порошенко поручил МИД Украины заняться этим вопросом. МИД Украины 07.07.2014 г. в официальном ответе сообщило об этом указании господина Порошенко и о том, что депутат Верховной Рады г-н Олег Ляшко представил на рассмотрение в парламенте соответствующего законопроекта за № 4203 «Об инициировании рассмотрения вопроса о признании геноцида черкесского народа». Как отмечено, этот законопроект принят с целью, «опираясь на научные и исторические факты, инициировать политические и правовые процессы, направленные на признание геноцида черкесского (адыгского) народа как следствия проводимой Российской империей в период с 1763 по 1864 годы колониальной политики на Кавказе». 

Административные единицы Уэйн, Проспект Парк и Халедон штата Нью-Джерси США, исходя из серьезных оснований, 21 мая 2014 г., 19 июля 2014 г. и 17 июля 2014 г. соответственно, признали геноцид черкесов.

Черкесская проблема возникла вследствие геноцида и изгнания черкесов, и решить эту проблему должна Российская Федерация. Российская Федерация, даже в 21-м веке, в вопросе, касающемся черкесской проблемы, руководствующаяся аргументами Российской империи, в принципе, действует таким же образом и во всех остальных вопросах, о чем свидетельствуют оккупация являющего частью Украины Крыма, планы по оккупации всей Украины под необоснованным предлогом того, что на востоке Украины оказывается давление на русскоязычное население, а также последовавшие за этим открытые угрозы, в особенности, в адрес Восточной Европы и, в частности, Польши. Российская Федерация, приводя в изумление весь мир, переносит в современную эпоху древний метод расширения своей территории путем захвата чужих земель. 

Здесь нужно обратить внимание на следующее; Солидарность между черкесским народом и государством и народом Польши, имеющая глубокие исторические корни и переросшая в традицию, имеет крайне важное значение и ценность для черкесского народа. 

Польша дважды – в 1795 году и 1 сентября 1939 года подвергалась нападениям со стороны тех, кто хотел стереть её с лица земли. Оккупированная Россией Польша дважды – в 1830 и 1863 годах, избавившись от российского деспотизма, поднимала флаг свободы. Во время обеих этих войн в Польше, и Черкесия продолжала непрекращающуюся войну против того же врага. Многие польские патриоты, покинув ряды российских войск или вернувшись из стран, где они находились в изгнании, приняли участие в черкесской борьбе за свободу. Они не ограничились лишь участием в войне, польские патриоты внесли свой вклад в модернизацию Черкесии, многие изучили черкесский язык, породнились с черкесами путем заключения браков. 

Помимо участия в боевых действиях, многие польские патриоты своей политической деятельностью поддерживали Черкесскую освободительную войну, оказывали финансовую и моральную поддержку. Одной из таких личностей, вошедших в черкесскую историю, был Адам Чарторыйский. Памяти и уважения также заслуживают польские добровольцы и их командир Теофил Лапинский, участвовавшие в последние годы войны за независимость Черкесии. Это драгоценное наследие; крепкая дружба между двумя народами, свежа в памяти черкесского народа.

Следует отметить, что маршал Юзеф Пилсудский был лидером, осознающим важность сотрудничества с нациями, ощутившими на себе российское /советское давление. В этих рамках Польша в 1920-х и 1930-х годах была центром движения Прометей. 

С возрождением в 1989 году духа движения Прометей, Польша стала оказывать поддержку странам Центральной и Восточной Европы в вопросе членства в НАТО и Европейском Союзе. Помогла Украине и Грузии стать современными европейскими государствами. 

22 ноября 2007 г. в Тбилиси церемонией с участием бывшего президента Леха Качиньского была воздвигнута статуя Прометея. Дух Прометея продолжал жить и на Кавказе. Грузия, в столице которой Тбилиси была воздвигнута статуя Прометея, в 2011 году признала геноцид черкесов. Мы верим в то, что в один прекрасный день статуя Прометея украсит столицу Черкесии и считаем, что движение Прометей имеет большое значение, так как оно позволит черкесскому народу, подавляющее большинство которого живет в изгнании и разбросано по всему свету, а оставшаяся на родине часть живет разрозненно и постоянно ощущает на себе давление Кремля, быть услышанными западным миром. 

«Для нашей и вашей свободы» (Za naszą i waszą wolność) мы обращаемся к вам, Высшему руководству, с просьбой признать геноцид черкесов. 

С уважением. 

Заявители;

1. Хапий Джевдет Йылдыз – историк, исследователь, автор сайта cherkessia.net (Бандырма/Турция)
2. Махмут Бий – историк, исследователь, автор сайта cherkessia.net (Бурса/Турция)
3. Хуаде Аднан – предприниматель, представитель "Патриотов Черкессии" в Черкессии (Майкоп/РФ)
4. Адэл Башкави, черкесский активист, Аман-Иордания. 
5. Ияд Ягуар, Президент Международной Черкесской Совета, США.
6. Абрегов Альмир, черкесский активист (Майкоп/РФ)
7. Ачмиз Хильми Озен – автор сайта cherkessia.net (Майкоп/РФ)
8. Кубэ Нурхан Фидан – автор сайта cherkessia.net, представитель "Патриотов Черкессии" (Стамбул/Турция)
9. Шхалахо Рагып Мете – учитель, представитель "Патриотов Черкессии" (Сакарья/Турция)
10. Кабард Андзор, черкесский активист, (Москва/РФ)
11. Бешто Аслан, черкесский активист (Нальчик/РФ)
12. Ахохов Андзор - черкес. Черкесия. Кабарда. Нальчик.
13. Кеш Руслан, черкесский активист (Нальчик/РФ)
14. Хабрачу Мурат Озден- Президент Малтепе Черкесской Ассоциации, (Стамбул/Турция)
15. Хушт Семих Акгюн – писатель, активист "Патриотов Черкессии" (Стамбул/Турция)
16. Доктор Омер Айтек Курмель – исследователь, автор сайта cherkessia.net (Стамбул/Турция)
17. Тхаухо Зухер, Президент Черкесский Центр наследия, (Кфар-Кама, Израиль)
18. Доктор Карден Мурат Йылдырым – адвокат, представитель "Патриотов черкессии" (Стамбул, Турция)
19. Жадэ Умар – редактор сайта cherkessia.net (Сакарья, Турция)
20. Хатко Вурал Байрам, автор сайта cherkessia.net, (Стамбул, Турция)
21. Чушха Умар – филолог, автор сайта cherkessia.net, (Измир, Турция)
22. Ещ Мустаф Саадэт, заместитель председателя Плюралистической демократической партии Турции
23. Балкар Сельчук – преподаватель, писатель (Ван, Турция)
24. Хабаху Джина -черкесский активист, США.
25. Тхатль Саджит Тунч – член Совета правления Черкесской ассоциации Малтепе (Стамбул, Турция)
26. Хатх Ялчын Карабулут – член Совета правления Черкесской ассоциации Малтепе (Стамбул, Турция)
27. Шоген Фарук Арсландок, банкир, (Стамбул, Турция). 
28. Шевлок Эрдинч Унсалан – автор сайта cherkessia.net (Кахраманмараш/Турция) 
29. Тхагушэ Эмре Акджан – активист «Патриотов Черкессии» (Сакарья, Турция) 
30. Калэкютэ Энвер Саглам – писатель, член Совета правления Черкесской ассоциации "Адыгэ Хасэ" (Стамбул, Турция) 
31. Микод Нахидэ Демир Айбат – председатель Черкесской ассоциации Коньи (Конья, Турция) 
32. Шаззо Аслан – журналист, редактор сайта Natpressru.info (Майкоп, РФ)
33. Цэй Йылмаз Дёнмез – помощник Ассоциации адыгейского языка (Амасья, Турция) 
34. Хакаше Еркан Батiр, адвокат, автор сайта gusips.net.
35. Мэлгощ Илхами Демир, Токат / Турция, президент Кавказской ассоциации.
36. Йеткин Инанёз, СТАМБУЛ / Турция, юрист
37. Хуако Фехим Сарач, СТАМБУЛ / Турция, менеджер.
38. Пхао Омер, Париж, Франция, черкесский активист.
39. КIокIо Джанер, Кайсери / Турция, активист, Патриоты Черкесии.
40. Др. Мурат Демирхан, Анкара / Турция, инженер-строитель.
41. Шеуджен Омер Эркан, Муних / ГЕРМАНИЯ, Черкесский институт Мюнхена, член Совета.
42. Екуащ Йюксел Нида, Маниса / Турция, Черкесская Ассоциация Маниса, член Совета.
43. Кубэ Первин Матсон, Евле / ШВЕЦИЯ, музыкант, автор песен.
44. Баг Огуз Багджи, Мельбурн / Австралия.
45. Шэошу Нэфын Гючлю, АМСТЕРДАМ / НИДЕРЛАНДЫ, юрист.
46. Молэ Исхьакъ, Амман / Иордания, Черкесский активист.
47. Пщыгусэ Текнур Башок, Стамбул / Турция, активист, Патриоты Черкесии.
48. Мощэ Хъусен Уламлы, Yozgat / Турция, активист, Патриоты Черкесии.
49. Марзей Эрол, Кайсери / Турция, активист, Патриоты Черкесии.
50. Уфук Али Байсан, ПАРИЖ / ФРАНЦИЯ, Черкесский активист.
51. Пхао Зейнэп, ПАРИЖ / ФРАНЦИЯ, Черкесский активист.
52. Хаху Кочас, Президент движения "Свободные Черкесы" (Израиль).

 

natpressru.info